30-10-2010


Dialogen

Martin en zijn Vriendin.

Ze zitten in het vondelpark, in het zonnetje.

Vriendin, komt aanlopen met een dienblad, met een biertje, en een tomatensap, en een brood met tapenade, en alioli.

Ze zet het biertje bij Martin neer.

Martin “ Dankje, Huh wat drink jij nou? Tomatensap?”

Vriendin “ Ja, is goed voor je”

Martin “ is dat lekker, laat is proeven?”

Martin neemt een slok

Martin “ en soort van ketchup, niet vies, maar ook niet echt een drankje die zou bestellen ofz.”

Vriendin lacht “ ja ik vond het vroeger ook best raar, maar nu echt heerlijk”

Martin “ moet je ckr leren drinken…

Vriendin “ whhaha net als bier ckr”

Vriendin “ ik drink het eigelijk sinds deze vakantie”

Martin “ geef mij maar gewoon een biertje..”

Vriendin “die heb je toch”

Martin “ klein wijsneusje ben je ook hea”

En geeft der een kus.

Dialogen

Roderick sleept met een vriend een koelkast op weg naar de bakfiets.

Roderick “ gaat het wel?”

Vriend “ zullen we halverwege een bierpauze houden?”

Roderick “ maar halverwege is nu..”

Vriend kijkt Roderick aan met een half glimlachje

Roderick “whahaha, meen je het serieus, whahah okeej!”

Ze leggen de Koelkast neer op stoep en lopen naar binnen om 2 biertjes te pakken. En gaan op randje zitten aan de zijkant van de stoep.

Op dat moment komen Martin en zijn vriendin aangelopen. Martin heeft een arm om zijn vriendin heen geslagen.

Martin “ hou je nog een beetje van me?”

Vriendin (spottend) “ neeeh”

Martin buigt zich een stukje naar zin vriendin toe, zodat hun gezichten heel dicht bij elkaar zijn.

Martin “zeker weten?”

Vriendin geeft geen antwoord, en geeft hem en kus.

Precies op dat moment loopt Martin tegen de koelkast die op straat staat. Zijn vriendin schiet in de lach. Na een paar seconden, begint Martin mee te lachen.

Roderick en zijn vriend, kijken verschikt toe en beginnen uiteindeelijk ook mee te lachen.

Martin draait zich naar hun toe “ doen jullie dit expres?”

Roderick “ ja, daar daar en daar hang teen camera”

Martin moet lachen.

Roderick “ nee grapje, je hebt je niet pijn gedaan toch?”

Martin “ nee helemaal niet, alleen een beetje op me tong gebeten”

Nu begint Roderick te lachen

Roderick “ kan ik het goed maken met een biertje?”

Martin “ ja lekker”

Roderick “ staat in de koelkast, …(ze beginnen allemaal te lachen) neehoor, ga zitten, zal der een voor je pakken”

Martin kijkt even naar zijn vriendin, en ziet dat ze hier geen zin in heeft. Roderick wil opstaan maar Martin gebaart hem te blijven zitten.

Martin “ vandaag komt het eigelijk niet zo goed uit. Toch bedankt, en kijk maar uit dat niemand anders over de koelkast struikeld hea!”

Martin slaat weer een arm om zijn meisje heen. En loopt verder.

Vriend “ verschikkelijk hea die vriendinnetjes, die druk zetten op van die verliefde jongentjes”

29-10-2010

programma notes versie 1


Verschillende workshops van NOWHERE zijn benaderd om te bespreken hoe ze een bijdrage kunnen leveren. pARTi voert hier regie op en cureert.

Artwork en Coverart- buitenkant/beschildering rolluiken
Bellydancing, Music masterclass/zang, Words en Poetrycircle- kleine performance tijdens High Tea (zaterdag)
Fotografie- fotograferen van opening en andere evenementjes

pARTi Galeri

Open van 11:00 tot 18:00 (verschil per evenement)
Programma- nog niet gekoppeld aan datum:

Maandag: dicht

Dinsdag: dicht

Woensdag: open + workshop buurt/ scholen
Meiden bieden workshop aan die te maken heeft met hun project

Donderdag: open + film avond, ART bingo
Props: popcornmachine (maken?), beamer, geluid, kussens, bingorad, kadootjes(prijzen-zelf maken?), bingokaartjes, popcornbakjes
Personen: popcorn verkoper, presentator (presenting workshop NOWHERE?)

Vrijdag : Open

Zaterdag: Open+ high tea (fay en zindzi)
Binnenlopers kunnen Thee en Lekkers kopen en genieten van Spoken word/ bellydancing
Theepotten, rooster koekjes bakken en broodjes, waterkoker.

Zondag: Open+ (afsluiting NOWHERE workshop -eigen organisatie)
Op zondag worden de workshops van NOWHERE de mogelijkheid gegeven een voorstelling of whatever te geven ter afsluiting van hun workshopseizoen.

pARTi voert hier geen actieve regie op, de ruimte wordt simpelweg ter beschikking gesteld.

28-10-2010

man die een biertje kwam drinken..

Ik werd ingewerkt bij een cafe op de warmoestr. het is een bierproeferij, waar op zondag geen hond komt. Er staat een tafeltje buiten voor de rokers, of mensen die in de zon willen genieten van een biertje. Er gaat een man zitten op het enige tafeltje buiten, voor een sigaret en de zon. Die gene die me inwerkt legt me uit dat deze man elke week langs komt, en waarschijnlijk op de warmoestr. woont. Ik loop naar buiten om zijn bestelling op te nemen, we raken aan de praat. Op een of andere vreemde manier gaat het gesprek al heel snel van de soorten bier, naar de soorten vrouwen op de wallen. Deze man had een bijzonderen kijk op het vrouwelijk schoon dat zich aanbied achter de ramen.

Het lijkt me niet iemand die zelf de raampjes afloopt, maar meer iemand die al zijn hele leven in deze buurt woont waardoor het eigelijk helemaal niet raar meer is hoe het er aan toe gaat. Hij heeft de verschillende fases en veranderingen mee gemaakt. Hij heeft geen vrouw, wel een dochter, die hij eigelijk niet zo heel vaak ziet, omdat ze zelf al zo oud is dat ze eigen gezin heeft. De man is eigelijk nooit echt nederland uitgeweest, voor hem was Amsterdam, en het dorp waar hij op gegroeit is, een vullende wereld. Hij kwam eigelijk naar de stad op een opleiding tot architect te volgen, waar hij als bijbaantje in een kroeg ging werken. Dat beviel hem wel, en hij bleef daar hangen, heeft nooit zijn studie afgerond. Hij respecteerde het wereldtje maar heeft zichzelf nooit toegegeven aan de drugs en sex die er zo makkelijk aanwezig is. Hij genoot van de manier waarop de mensen met elkaar omgaan, oppervakkig, simpel, duidelijk. Maar de destijds moeder van zijn dochter, trok het wereldje niet en is er vandoor gegaan met hun dochter. Bloed echte familie had hij daardoor niet, maar sinterklaas, kerst, en verjaardagen werden door een samengestelde familie gevierd, van pooiers, hoeren, en gezelschapdames die allemaal in hetzelfde schuitje zaten. Hij had als bijnaam “het ukkie Ton” genoemd wat na door de jaren heen niet meer heel toepasselijk was. Maar zijn oorspronkelijke naam is Ton. Hoe ouder deze familieleden werden hoe kleiner familie werd, aangezien die buurt veranderde, en de meeste geen nageslaagd nasteefde.

Ik keek om en zag me collega seinen. Dus onderbrak het gesprek door te zeggen dat ik maar weer is aan het werk moest gaan. Hij wensde mij succes, en een fijne dag..

De man met de bakscooter, en koelkast.

Ik stond bij het stoplicht op Suriname plein te wachten. In het kruizend verkeer rijdt een man in een bakscooter een wasmachine vervoerd. Omdat hij zitten niet kan zien waar hij rijd, is staand de enige veilige optie.

De koelkast was waarschijnlijk kapot, en daarom heeft hij de koelkast naar een vriend van hem gebracht die handige handjes heeft, met het idée recycle is beter dan een nieuwe kopen. Als hij thuis komt stop hij een paar kleine spulletjes die hij in een koelbox bewaard heeft over in de koelkast, en gaat dan naar de turk om de hoek om zijn eet voorraad weer bij te vullen. Die koelbox heeft hij ook al z’n 20 jaar. Ooit gekocht op een vakantie met een meisje die hij net een maand kende. Halverwege de vakantie was de gemie voorbij dus gingen ze allebij een andere kant op. Uit eindelijk is bij een week later het meisje van zijn leven tegen gekomen, waar hij tot de dag van vandaag nog steeds mee samenwoont. Ze zijn nooit getrouwd omdat ze niet geloven dat ze de bevestiging nodig hebben van een ring aan hun vinger. Ze hebben en huis vol spullen die ze verzameld hebben om verschillende reizen die ze samen gemaakt hebben. Ze hebben geen kinderen omdat zijn vriendin niet zwanger kan worden, met als gevolg dat 3 honden heben die ze op hun reizen zijn tegen gekomen. Ze zijn gelukkig, en zijn allebij veel bezig met hun eigen ding. De man is meubelmaker, en de vrouw geeft zelfontplooiende cursussen. Het stoplicht heeft een teller. 10..9..8 Hij houd van jammen met zijn vrienden.. 7..6..5 ze hebben altijd nog als droom de wereld rond te gaan trekken in busje.. 5..4..3 Ze houden van soep en wollensokken.. 2..1.. groen.. ik fiets verder en besluit dat hun zoiso Roderick en Miranda moeten heten.

Heb ook al een 2 dialogen af die zet ik er morgen wel op. owja en anna je heb als je dit bericht typt een kleine en grote TT staan daarmee maak je de tekst kleiner. en nee we weten nog niet wanneer we de sleutel hebben. Waarschijnlijk wel heel gouw al.


27-10-2010

en en en ?

Sorry girls, volgende week ben ik weer beter. Nog hippe plannen gemaakt?
Ennnnn weten we al wanneer we de sleutel krijgen?

25-10-2010

De fietsenmmaker
Ik loop de fietsenwinkel in met me fiets aan de hand. De fietsenmaker intereseerd zich totaal niet in mijn en zegt, wat kan ik voor u doen, zonder me ook maar een seconde aan te kijken. Waarop ik antwoord, ik heb vorige week me fiets gebracht, maar hij is toch weer kapot gegaan. De man kijkt op van zijn krantje, en kijkt liniaalrecta naar me fiets, nog steeds geen oogcontactmakend met mij. Daarna kijkt hij mij aan en zegt jij bent er een van de Parthesius hea?. Ik knik verbaasd en laat me fiets achter.
Terwijl ik nar buiten loop, stoot ik tegen een andere fietsenmaker aan. Een jongeman van marrokaanse afkomtst, hij is ongeveer 28 jaar. Z’n jongen die vroeger een straat schoffie was, die stoer deed maar eigelijk nooit echt ies extreems uitvoerde. Komt niet uit een al te groot gezin, wel een enorme familie die veel langs komt. Hij heeft een zwangeren vriendin, hij is iemand die tevreden is met zijn leven. Houd er niet van het middellpunt van een groep te zijn, maar heeft wel een uitgesproken mening. Heeft geen grote problemen. Terwijl ik de winkel uitloop hoor ik hem met een plat accent zeggen, we verdienen wel veel hea aan die van Parthesius. Door die ene zin slaat in een keer me beeld om, zijn vader is een geboren en getogen jordanees, zijn moeder is van marokaanse afkomst. Een mooi liefdes verhaal, waarin een jaren lange strijd lag tussen 2 culturen, uiteindelijk eindigde zijn moeder zwanger, waarop ze besloten alle cultuur verschillen aan de kant te gooien. Zijn vader is fietsenmaker, en vandaar is hij die busnes in gerolt, het idee is dat hij over een aantal jaar het familie bedrijf over neemt. Zijn moeder heeft een schoonheids salon. Het enige cultuur verschil dat nog te vinden is bij hun thuis is dat de vader stug stampot blijft eten, terwijl de andere 2 aan de couscous gaan.

23-10-2010

Kiki's onaffe plan

Ik ga samenwerken met Gwen van Zaane en haar groep BLISS. Ik heb maandag een afspraak met Gwen (en misschien ook nog de andere twee) om te kletsen over wat we zouden kunnen gaan doen. Hier kan ik dus nu nog niet zo veel over zeggen. Maar als ik de afspraak heb gehad zal ik zo snel mogelijk weer een update geven.

Wat ik met mijn eigen project wil doen is ook nog niet helemaal duidelijk. Het lijkt mij tof om een soort machine te maken. Deze hoeft/moet niet ingewikkeld en hoeft niet eens echt wat te maken. Maar ik vind machines altijd wat mysterieus achtigs hebben. En daar zou ik wel wat mee willen doen. Dan je op een knop drukt, of aan een hendeltje draait en dat er dan een verrassing uit komt. Ik ben hard aan het nadenken over wat deze verassingen dan zou kunnen zijn, maar dat vind ik nog een beetje moeilijk omdat ik eigenlijk het wel zelf gemaakt wil hebben, maar ik moet ook niet iets te ingewikkelds bedenken. Het idee is wel een beetje dat de bezoekers de dingen dan ook mee kunnen nemen (kopen?) als aandenken.

OEH! Wat me ook heel tof lijkt. Is dat je op een knop drukt en dat er dan verf tegen een papiertje wordt gegooid zonder dat je ziet wat er precies gebeurt, dus dat het echt in iets zit wat machine achtig lijkt met tandwielen en piepen en kraken. En dat je dat je eigen schilderij krijgt.

Goed dat is wel een beetje het idee wat ik nu heb. En wat me leuk lijkt om aan te werken. Het lijkt me ook vooral leuk om er een soort performance van te maken. Dat ik er bij sta en het geheel leuk aankleed. Ik zal mogen even iets van schetsen maken, zodat het hopelijk wat duidelijker word (ook voor mezelf..)



Een minisnoepmachine. Dit ziet er natuurlijk niet uit. Maar het lijkt me wel tof als bezoekers een soort mini verrassing snoep/cadeautje krijgen. Dus dat het sowieso geen glas is, maar een mega surprise










Schoenen automaat

http://www.geekologie.com/2008/04/22/shoe-vending-machine.jpg



Verder vond ik deze op deze site
Ik dacht misschien voor de filmavond. Hoewel er niet staat hoe groot ie nou precies is.


En hier kan je grote popcorn machines huren en nog veel andere nuttige dingen zoals prachtige reusachtige opblaas poppen en de benodigdheden voor een kamelen race (ja echt wel)




hey pARTi people,
Ik word begeleid door Wonder, zoals ze het zelf samenvat is ze een woord kunstenaar. Ben de afgelopen tijd vooral bezich geweest met het schrijven van stukjes over mensen. Zal de komende dagen wel elke dag eentje posten anders zit het blog ook meteen helemaal vol.

Baasje van de hond die over me jas heen piste.
Zat in het blauwe theehuis, me jas hing over me stoel, en komt een hond voorbij en die pist zo over me jas heen.
Niemand op het hele terras lijkt zich het baasje van de overvrolijke, rond kwispelende hond te voelen. Een man die 1 tafeltje naast me zit lacht me uit. Ik vraag of hij misschien veranwoordelijk is voor die hond. Hij zegt dat als dat zo was hij niet zo hard zo lachen, tegelijker tijd aait hij de kop van een andere hond die netjes onder zijn stoel zit. Ik zoek verder. Misschien is het het verliefde stelletje die 2 tafeltjes verder zit. Die zijn natuurlijk zo verliefd dat ze niet eens doorhebben dat ze uberhaupt een hond bij zich hebben of niet. Waarschijnlijk hebben ze elkaar ontmoet via een gezamelijke vriendin. Een vriendin die eigelijk verliefd was op die jongen, maar hij koos liever voor de vriendin van zijn vriendin. Ze zitten het liefst de hele dag samen bij hem thuis, maar af en toe moet de hond naartuurlijk ook een plasje doen, daarom besluiten ze uit hun hol te kruipen en in de zon gaan zitten. De jongen is een mooie jongen die normaal gesproken zich liever met zijn vrienden bezighoud dan met een meisje. Houd van inpulsieve dingen doen, ‘s nachts over het hek van artis klimmen, of als het lekker weer is zwemmen in de gracht. Maar dit meisje heeft hem een beetje in de ban, hij word verantwoordelijker, heeft geen afwas op het aanrecht meer staan van een week, begint de programma’s van tv op tijdstip uit zijn hoofd te leren. Maar dat maakt hem niet uit omdat hij met zijn meisje is. Hij is ongeveer 24 jaar. Heeft een jonger zusje, en een oudere broer. Zijn ouders zijn gescheiden toen hij net het huis uit was. Hij werkt in de horeca, en studeerd om producent te worden... en heet waarschijnlijk Martin.
De hond komt kwispeld weer mijn kant op, alle mensen die vlak bij me tafeltje ook op het terras zitten trekken hun las omhoog als de hond langs komt. Wat 2 dingen betekend, dat ze het allemaal gezien hebben dus als ze geen halve gare zijn niet de baasjes van de hond kunnen zijn, en ze verdomme niet bedenken dat hij waarschijnlijk 1 min na mijn jas niet genoeg vocht kan verzamelen om er nog 1 te doen. De hond gaat nu de andere kant op, ik voel de hond met mijn ogen over het terras, de hond lijkt niet te stoppen bij 1 persoon specefiek, en dan ik zie opeens een paar tafels verder een verstrooide oude man zitten. Hij leest de krant, hij leest de krant voor de helfd dicht gevouwen leunt achterover met zijn benen over elkaar. Zijn gezicht is niet te zien door de krant die hij ervoor houd. Wel komen een paar dunne gijze haartjes erachter vandaan. Niks lijkt hem te storen. Deze man is duidelijk met pensioen. Heeft een baan gehad die hij leuk vond om te doen, waar hij veel centen mee verdiende, waarschijnlijk succesvol makelaar. Met zijn vrouw woont hij dicht bij het vondelpark. Hij heet 2 dochters. Met 3 vrouwen samenwonen heeft hem geleerd over zijn gevoelens te praten, en lijkt voor zichzelf wel te weten hoe zijn wereld in elkaar zit. Houd van lezen... Hij heet waarschijnlijk Rogier, Maar hij lijkt me niet een man die een hond heeft, en ik had gelijk. De hond loopt voorbij.

Daarnaast heeft Wonder me een paar opdrachten gegeven, zoals een collage maken bij een aantal personen die ik heb ge analyseerd, filmpjes op youtube bij houden die ik tof vind, en inspirerend voor wat ik wil maken, en een gesprek die ze met hun naasten zouden voeren.
Hou jullie op de hoogte!




home







ik loop stage bij de fotografe Wendelien Daan. Zij maakt foto's waarin mode vaak een grote rol speelt. Op haar site verteld ze dat ze je in haar foto's vaak meeneemt naar een wereld waarin mensen en ook objecten uit een andere wereld lijken te komen, wat een gevoel van vervreemding of zelfs angst kan veroorzaken. Ook refereert ze naar de filosoof Freud, en zijn essay over Unheimlichkeit..
Afgelopen dinsdag heb ik een hele dag een fotoshoot meegemaakt, voor een nieuw nederlands modemerk. Ik vond het leuk en interessant om mee te maken. Wel was het een hele andere wereld om in terecht te komen, een beetje het nare koude modewereldje waarin er best wel wat hiërarchie zit.

Mijn eigen project heeft als hoofdvraag; waar voel je je thuis? en waarom daar en niet ergens anders? en wat is dat dan, je ergens thuis voelen. Ik ben zelf de afgelopen tijd best veel met die vraag bezig geweest, want ik ben net verhuisd..

hier wat foto's die ik erg inspirerend vind. Er volgt snel meer eigen werk.

22-10-2010

'Can I take picture of you?'

Ik ben gekoppeld aan Jasper Buninga, een jonge Nederlandse fotograaf die zich voornamelijk bezig houdt met documentaire fotografie. Daarnaast doet hij ook veel in de reclame wereld.

Samen gaan werken we aan het maken van een serie foto's die we uiteindelijk op straat 'terug' willen hangen. Ik had het idee om te focussen op de vraag wat een groep mensen tot een serie zou kunnen maken? Wat is je criteria en hoe kun je een groep mensen die in eerste instantie niets gemeen hebben, tot een groep maken?

Voorbeelden zijn deze drie mini-serietjes die ik afgelopen weken heb gemaakt. Een serie kunstacademie studenten, op zoek naar een stereotiep. Mensen met verschillende beroepen. Wel eens van de poppendokter gehoord? En wie er ook nog ontbreken in deze serie zijn de masseuses uit de Thaise salons. (happy end of gene happy end?!) En daarna ben ik afgereisd naar de Dam… De Dolle Dwaze Dagen. En heb daar de hebberige massa gefotografeerd.
Drie groepen dus, van mensen die naast hun beroep/studie/kooplust wellicht helemaal niets met elkaar te maken hebben.. maar door deze connectie toch ineens een serie vormen.




Rietveld studenten


















Beroepen













De dolle dwaze dagen









Wat me eigenlijk nog interessanter lijkt is om een serie te maken op basis van een bepaalde plek. Want dat maak je mensen die waarschijnlijk echt amper wat gemeen hebben op eerste gezicht, ineens tot een groep. Bovendien is het ook wel gaaf om te kijken wat er dan gebeurt als je de foto's vervolgens ophangt op de plek waar je ze gemaakt hebt.
Het volgende plan is dat Jasper en ik allebei een serie maken rond om een bushalte.





Hier een linkje naar nog wat meer foto's van mij. Let niet op de kwaliteit. Heb ze veel te veel verkleind en het wordt nog verbeterd!
Klikt u maar..!


Ps. Kunnen we de text op het blog niet wat kleiner maken?!