pARTi

man die een biertje kwam drinken..

Ik werd ingewerkt bij een cafe op de warmoestr. het is een bierproeferij, waar op zondag geen hond komt. Er staat een tafeltje buiten voor de rokers, of mensen die in de zon willen genieten van een biertje. Er gaat een man zitten op het enige tafeltje buiten, voor een sigaret en de zon. Die gene die me inwerkt legt me uit dat deze man elke week langs komt, en waarschijnlijk op de warmoestr. woont. Ik loop naar buiten om zijn bestelling op te nemen, we raken aan de praat. Op een of andere vreemde manier gaat het gesprek al heel snel van de soorten bier, naar de soorten vrouwen op de wallen. Deze man had een bijzonderen kijk op het vrouwelijk schoon dat zich aanbied achter de ramen.

Het lijkt me niet iemand die zelf de raampjes afloopt, maar meer iemand die al zijn hele leven in deze buurt woont waardoor het eigelijk helemaal niet raar meer is hoe het er aan toe gaat. Hij heeft de verschillende fases en veranderingen mee gemaakt. Hij heeft geen vrouw, wel een dochter, die hij eigelijk niet zo heel vaak ziet, omdat ze zelf al zo oud is dat ze eigen gezin heeft. De man is eigelijk nooit echt nederland uitgeweest, voor hem was Amsterdam, en het dorp waar hij op gegroeit is, een vullende wereld. Hij kwam eigelijk naar de stad op een opleiding tot architect te volgen, waar hij als bijbaantje in een kroeg ging werken. Dat beviel hem wel, en hij bleef daar hangen, heeft nooit zijn studie afgerond. Hij respecteerde het wereldtje maar heeft zichzelf nooit toegegeven aan de drugs en sex die er zo makkelijk aanwezig is. Hij genoot van de manier waarop de mensen met elkaar omgaan, oppervakkig, simpel, duidelijk. Maar de destijds moeder van zijn dochter, trok het wereldje niet en is er vandoor gegaan met hun dochter. Bloed echte familie had hij daardoor niet, maar sinterklaas, kerst, en verjaardagen werden door een samengestelde familie gevierd, van pooiers, hoeren, en gezelschapdames die allemaal in hetzelfde schuitje zaten. Hij had als bijnaam “het ukkie Ton” genoemd wat na door de jaren heen niet meer heel toepasselijk was. Maar zijn oorspronkelijke naam is Ton. Hoe ouder deze familieleden werden hoe kleiner familie werd, aangezien die buurt veranderde, en de meeste geen nageslaagd nasteefde.

Ik keek om en zag me collega seinen. Dus onderbrak het gesprek door te zeggen dat ik maar weer is aan het werk moest gaan. Hij wensde mij succes, en een fijne dag..

De man met de bakscooter, en koelkast.

Ik stond bij het stoplicht op Suriname plein te wachten. In het kruizend verkeer rijdt een man in een bakscooter een wasmachine vervoerd. Omdat hij zitten niet kan zien waar hij rijd, is staand de enige veilige optie.

De koelkast was waarschijnlijk kapot, en daarom heeft hij de koelkast naar een vriend van hem gebracht die handige handjes heeft, met het idée recycle is beter dan een nieuwe kopen. Als hij thuis komt stop hij een paar kleine spulletjes die hij in een koelbox bewaard heeft over in de koelkast, en gaat dan naar de turk om de hoek om zijn eet voorraad weer bij te vullen. Die koelbox heeft hij ook al z’n 20 jaar. Ooit gekocht op een vakantie met een meisje die hij net een maand kende. Halverwege de vakantie was de gemie voorbij dus gingen ze allebij een andere kant op. Uit eindelijk is bij een week later het meisje van zijn leven tegen gekomen, waar hij tot de dag van vandaag nog steeds mee samenwoont. Ze zijn nooit getrouwd omdat ze niet geloven dat ze de bevestiging nodig hebben van een ring aan hun vinger. Ze hebben en huis vol spullen die ze verzameld hebben om verschillende reizen die ze samen gemaakt hebben. Ze hebben geen kinderen omdat zijn vriendin niet zwanger kan worden, met als gevolg dat 3 honden heben die ze op hun reizen zijn tegen gekomen. Ze zijn gelukkig, en zijn allebij veel bezig met hun eigen ding. De man is meubelmaker, en de vrouw geeft zelfontplooiende cursussen. Het stoplicht heeft een teller. 10..9..8 Hij houd van jammen met zijn vrienden.. 7..6..5 ze hebben altijd nog als droom de wereld rond te gaan trekken in busje.. 5..4..3 Ze houden van soep en wollensokken.. 2..1.. groen.. ik fiets verder en besluit dat hun zoiso Roderick en Miranda moeten heten.

Heb ook al een 2 dialogen af die zet ik er morgen wel op. owja en anna je heb als je dit bericht typt een kleine en grote TT staan daarmee maak je de tekst kleiner. en nee we weten nog niet wanneer we de sleutel hebben. Waarschijnlijk wel heel gouw al.