pARTi

De fietsenmmaker
Ik loop de fietsenwinkel in met me fiets aan de hand. De fietsenmaker intereseerd zich totaal niet in mijn en zegt, wat kan ik voor u doen, zonder me ook maar een seconde aan te kijken. Waarop ik antwoord, ik heb vorige week me fiets gebracht, maar hij is toch weer kapot gegaan. De man kijkt op van zijn krantje, en kijkt liniaalrecta naar me fiets, nog steeds geen oogcontactmakend met mij. Daarna kijkt hij mij aan en zegt jij bent er een van de Parthesius hea?. Ik knik verbaasd en laat me fiets achter.
Terwijl ik nar buiten loop, stoot ik tegen een andere fietsenmaker aan. Een jongeman van marrokaanse afkomtst, hij is ongeveer 28 jaar. Z’n jongen die vroeger een straat schoffie was, die stoer deed maar eigelijk nooit echt ies extreems uitvoerde. Komt niet uit een al te groot gezin, wel een enorme familie die veel langs komt. Hij heeft een zwangeren vriendin, hij is iemand die tevreden is met zijn leven. Houd er niet van het middellpunt van een groep te zijn, maar heeft wel een uitgesproken mening. Heeft geen grote problemen. Terwijl ik de winkel uitloop hoor ik hem met een plat accent zeggen, we verdienen wel veel hea aan die van Parthesius. Door die ene zin slaat in een keer me beeld om, zijn vader is een geboren en getogen jordanees, zijn moeder is van marokaanse afkomst. Een mooi liefdes verhaal, waarin een jaren lange strijd lag tussen 2 culturen, uiteindelijk eindigde zijn moeder zwanger, waarop ze besloten alle cultuur verschillen aan de kant te gooien. Zijn vader is fietsenmaker, en vandaar is hij die busnes in gerolt, het idee is dat hij over een aantal jaar het familie bedrijf over neemt. Zijn moeder heeft een schoonheids salon. Het enige cultuur verschil dat nog te vinden is bij hun thuis is dat de vader stug stampot blijft eten, terwijl de andere 2 aan de couscous gaan.